بررسي تأثير سبكهاي فرزند پروري والدين بر ميزان خلاقيت كودكان

مقدمه

با توجه به برخورد جوامع بشري با مسائل ناهمگون بي شمار فزاينده وابستگي متقابل بين كشور‌ها، تحليل رفتن منابع طبيعي، سرعت فزاينده تغييرات و مسائل عديده‌اي از اين قبيل نياز به يافتن تصويري هر چه جامع‌تر و دقيقتر از آينده براي هر جامعه از ضروريات است. (كفايت، 1372).

تورنس (1959) استدلال مي‌كند كه تصاوير آگاه و ناخودآگاه از آينده، نيروي محرك مهمي در پس دستاوردهاي آينده‌اند. تصاوير مثبت آينده، نيروي پر توان مغناطيسي هستند كه ما را به تحرك واداشته‌اند و به ما انرژي لازم را براي حركت به پيش به سوي امكانات، راه‌حلها و دستاوردهاي خلاقي و جديدي مي‌دهند از طرفي براي آنكه بتوانيم قدرت تصور خود را افزايش دهيم و تصاوير مثبتي از آينده خلق كنيم بايد خلاقيت خود را پرورش دهيم. چه نياز به به خلاقيت اجتناب ناپذير است، بنابراين در اين دنياي پيچيده كنوني كه در هر رقابتهاي بسيار فشرده جوامع مبتكر و مختلف براي دستيابي به جديدترين تكنولوژي و منابع قدرت هستيم. افراد تيز هوش خلاق و صاحبان انديشه‌هاي نو و جديد همانند گرانبهاترين سرمايه‌ها از جايگاه بسيار بالا و ارزشمندي برخوردار هستند.

هر چه قدر جهاني كه در آن زندگي مي‌كنيم پيچيده‌تر مي‌شود نياز به شناسايي و پرورش ذهنهاي خلاق و آفريننده محسوس و روشنتر مي‌گردد. در همين رابطه نونيامي معتقد است:

«شانسي براي بدست آوردن خلاقيت بالقوه مي‌تواند موضوع مرگ و زندگي هر جامعه‌اي باشد» (گاستون، 1985).